Τετάρτη 28 Μαρτίου 2018

ΗΘΙΚΟΝ;



Το ηθικό μας θρυμματίζεται σιγά σιγά
Σπάει μετά το σχολασμα
Κι αναζητά αλκοόλ κι ένα γρήγορο σεξ για να ξεχαστεί
Τσακίζεται στις ουρές των συσσιτίων και στους συρμούς του μετρό
Γκρεμίζεται στην έξωση και στο ταμείο ανεργίας
Ψυχορραγεί στο νοσοκομείο και πεθαίνει μαζί με όσους φύγαν νωρίς κι αγαπήσαμε αργά κι αμειωτα
Προσπαθεί να σηκωθεί στις πορείες, στον έρωτα, στις συναυλίες
Αντε και σε κάνα γκολ ή κάνα τρίποντο όσο γελοίο κ αν σου φαίνεται αυτό
Κι έπειτα τι;
Πάρε τα χαμπαρια σου λοιπόν και πάμε ένα σκαλί πιο πάνω
Και δεν ξέρω αν αυτό που δε σε σκοτώνει σε δυναμώνει
Ξέρω ότι σ αφήνει κι αναπνέεις όμως
Κι όσο αναπνέεις είσαι ουλή
Έλα! Ας μη τους κάνουμε τη χάρη
Ας μην επουλωθούμε έτσι εύκολα και ξένοιαστα
Δε λέω κι η παραίτηση κι η μετάλλαξη έχουν την χάρη τους
Λες ένα δε γαμιέται κι ας τους να βρουν άκρη
Εσύ τραβάς για το δικό σου μαγικό συννεφάκι
Δανείζεσαι και λίγο ηθικό που να ταιριάζει με τη φούστα ή τις κάλτσες σου
( η κάλτσα λέει είναι το πιο σημαντικό στο ντύσιμο του τζεντλεμαν)
και μη τον είδατε...
Αντε γαμησου εσύ κι η παραίτηση σου λοιπόν
Με σπασμένο ηθικό θ αναπνεουμε
Κι όταν σταματήσουμε να πιστεύουμε στα εύκολα λόγια
Θα πάρουμε ότι μας αναλογεί
Θα ζήσουμε
Ή θα πεθάνουμε προσπαθώντας