Στην προσπάθεια για μια καθημερινή ζωή με αισθητική φωτορομάντζου
Χάσαμε πολλούς στίχους
Πολλές ανάσες χαμένες σε κοινωνικά δίκτυα και οικογενειακά προγράμματα καρτοκινητής
Σε δουλειές του ποδαριού
και στο πήγαινέλα τους
Στα χείλη που μας φίλησαν
Σε πόδια που τυλίχτηκαν και μας έσφιξαν σαν φίδια
Στην απομόνωση και στην πολυκοσμία
Πόσους στίχους χάσαμε
Θα χαμε γράψει
Γαμώ τα τραγούδια
Χάσαμε πολλούς στίχους στην προσπάθεια να μας φιμώσουμε
Να μας απαξιώσουμε γιατί "οι στίχοι δεν φέρνουν λεφτά ρε βλάκα!"
Στην προσπάθεια για καριέρα σε πολυτελές νεκροταφείο
Σκάβοντας ομαδικούς τάφους
Στην προσπάθεια να γίνουμε ΧΡΗΣΙΜΟΙ
Χάσαμε ρε σου λέω
Στίχους με το τσουβάλι
Κάθε φορά που χτύπαγε το ξυπνητήρι
Κάθε φορά που χτύπαγε το κουδούνι
Στο προαύλιο
Στο σφαγείο
Στο κωλόμπαρο
Οι στίχοι έφευγαν και μεις δεν τους γράφαμε κάπου
Γιατί η μνήμη έχει τα όριά της
Και μεις ξεχνάμε εντελώς φυσιολογικά
Θα χαμε γράψει τώρα γαμω τα ποιήματα
Γαμω τα τραγούδια
Γαμω τα έπη
Κι άσε τον Oμηρο να λέει τα δικά του