Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017

ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΕΝΑΝ Ν ΑΠΟ Κ



Ανακυκλώνω πέντε θεματικές στους στίχους μου
Ξαναμασημένα λογάκια λέω πότε έμμετρα κ πότε πεζά
Πάντοτε άμεσα όμως.
Νομίζω ότι κάτι κάνω και καλά.
Είμαι κι εγώ γυρολόγος της γενιάς μου
Δε ζωγραφίζω, δεν μαστορεύω, δεν μαγειρεύω,  περπατώ αργά κι αργώ στις υποχρεώσεις μου.
Μουτζωρώνω χαρτιά κι εσχάτως οθόνες κινητού ή υπολογιστή και τυχαίνει να ραπάρω.
Δεν είμαι κάτι καλύτερο από σένα κ ταυτόχρονα νιώθω πολύ σπουδαίος
Συνηθίζω να θαυμάζω και να αγαπώ
Με την ίδια ευκολία που μισώ κι απαξιώνω

Είμαι κι εγώ ένας γυρολόγος της γενιάς μου
Με αφηγήσεις ονειροφανταστικές, ασυνείδητες, ειρωνικές κι αληθινές
Χωρίς να κυνηγάω το δήθεν έχω το ύφος μου
Με ξεκάθαρες επιρροές κι αυτό κάθε άλλο παρά  μ΄ ενοχλεί
Αφού δεν υπάρχει παρθενογενεση (τα έμβια όντα γαμιούνται κάμποσες χιλιάδες χρόνια)

Μέχρι πριν κάποια χρόνια είχα μερικές σταθερές στη ζωή μου
Τώρα λέω ότι η μόνη σταθερά είναι ο θάνατος και το μουνί
Κι όποιος προσβάλλεται από αυτό έχει πρόβλημα
Κι όποιος περιμένει την επανάσταση σήμερα έχει πρόβλημα
Και για όποιον αναρωτιέται αν έχει πρόβλημα
υπάρχει η ταξινόμηση στην ψυχιατρική από τους Αμερικανούς ψυχιάτρους
Κι αν θες τόσο να εξερευνήσεις την κανονικότητα και την προσαρμογή σου υπάρχει και το λαιφ σταιλ
Επίσης μπορείς να πας να γαμηθεις
Εγώ έχω πρόβλημα οπότε δεν αναρωτιέμαι.
Κι όλες αυτές οι σκέψεις καταλήγουν στην στάση Ανθούπολη
Σχόλασα κι έφτασα Περιστέρι. Τα ξαναλέμε